Şebnem şarkısında demişti bunu; ‘’Sen hiç, hiç oldun mu? ‘’ Bunu koltuğun ucuna oturanların sesledikleri her cümlede duyuyor gibiyim. Gözleri her an kapıda, ikram edilen suya dokunulmadı bile, öfkeleri düşük perdeden. Bir duyguyu çağırıyorum, suçluluk hemen peşinden koşar adım. Kaşlarının üzerine serildiği kasları daha aşağıda daha eğik. Gözlerimi gözlerine diksem kaçıracak, hiç bakmasam incinecek, beni…
